Sobota to powinien być dzień, w którym się nigdzie nie spieszę, mogę sobie pospać i wogóle... No i tak sobie śpię smacznie, aż tu we śnie coś mi zaczyna hałasować i staje się coraz bardziej uporczywe. Otwieram jedno oko i stwierdzam, że już jest jasno. W międzyczasie hałas przeobraża się w szczekanie - no tak Ciapek chce wyjść, żeby załatwić swoje potrzeby. Spoglądam na zegarek i widzę 6.17 O.o. W tym momencie przez myśl przebiega mi kilka słów, których jednak nie wypowiadam ze względu na ich charakter, jak też na śpiącą obok żonę. Szybko się ubieram i schodzę do Ciapka, który czeka przy schodach i merda ogonkiem z radości. Ubieram się do wyjścia, otwieram drzwi i wychodzę wołając przy tym pupila. Po dłuższym wołaniu wychodzi przed drzwi do domu i patrzy na mnie wzrokiem mówiącym: dalej nie idę, przecież czujesz chyba że jest zimno. Jedynym wyjściem w tej sytuacji było wzięcie psa pod pachę i postawienie w miejscu przeznaczonym do załatwiania potrzeb, co też ze względu na "lekki chłód" szybko wykonuję. Po wykonaniu tego, co trzeba, Ciapula ekspresowo znajduje się pod drzwiami i oglądała się na mnie, abym ją jak najszybciej wpuścił spowrotem.
No tak, jest 6.30 w SOBOTĘ, napewno już nie zasnę... trzeba czymś się zająć. Za oknem widać początek wschodu słońca i piękne bezchmurne niebo - no to jedziemy na zdjęcia! Termometr w samochodzie pokazuje -19,5 w najzimniejszym momencie, ale co tam. Przecież aparat i to jest w stanie wytrzymać. Zresztą zobaczcie sami co udało mi się sfotografować, a nie pojechałem daleko - zaledwie 2-3 kilometry od domu.
0 komentarze:
Prześlij komentarz